سلف

سلف (inductor) ، که به آن سیم پیچ ، خفه یا راکتور نیز گفته می شود ، یک قطعه الکتریکی منفعل دو ترمینال است که وقتی جریان الکتریکی از طریق آن جریان می یابد ، انرژی را در یک میدان مغناطیسی ذخیره می کند.  یک سلف (inductor) به طور معمول از یک سیم پیچ عایق بندی شده به یک کویل در اطراف یک هسته تشکیل شده است.

هنگامی که جریان از طریق سلف (inductor) تغییر می کند ، میدان مغناطیسی متغیر با زمان باعث نیروی الکتریکی (e.m.f.) (ولتاژ) در هادی می شود ، که توسط قانون القایی فارادی شرح داده شده است. مطابق قانون لنز ، ولتاژ القایی دارای یک قطب (جهت) است که مخالف تغییر جریان است که آن را ایجاد کرده است. در نتیجه سلف ها با هرگونه تغییر در جریان از طریق آنها مخالفت می کنند.

سلف (inductor) با القاء آن مشخص می شود ، یعنی نسبت ولتاژ به میزان تغییر جریان. در سیستم بین المللی واحد (SI) واحد استقراء هنی (H) است که برای دانشمند آمریکایی قرن نوزدهم جوزف هنری نامگذاری شده است. در اندازه گیری مدارهای مغناطیسی ، معادل وبر / آمپر است. سلف (inductor) مقادیری دارند که به طور معمول از 1 میکروHH (10-6H) تا 20H متغیر است. بسیاری از سلف ها دارای هسته مغناطیسی ساخته شده از آهن یا فریت در داخل سیم پیچ هستند ، که در خدمت افزایش میدان مغناطیسی و در نتیجه القایی است. در کنار خازن ها و مقاومت ها ، سلف ها یکی از سه عنصر مدار خطی غیرفعال مدار هستند که مدارهای الکترونیکی را تشکیل می دهند. سلف ها به طور گسترده در تجهیزات الکترونیکی جریان متناوب (AC) بویژه در تجهیزات رادیویی مورد استفاده قرار می گیرند. آنها برای مسدود کردن AC در حالی که اجازه عبور DC را می دهند ، استفاده می شوند. سلف ها که برای این منظور طراحی شده اند چوک نامیده می شوند.