کریستال

کریستال یک مدار اسیلاتور الکترونیکی است که با استفاده از رزونانس مکانیکی یک کریستال لرزاننده مواد پیزو الکتریک برای ایجاد یک سیگنال الکتریکی با فرکانس دقیق استفاده می کند. [1] [2] [3] این فرکانس اغلب برای ردیابی زمان ، مانند ساعتهای مچی کوارتز ، برای تهیه سیگنال ساعت پایدار برای مدارهای مجتمع دیجیتالی و تثبیت فرکانس ها برای فرستنده ها و گیرنده های رادیویی استفاده می شود. متداول ترین نوع تشدید کننده پیزو الکتریک مورد استفاده کریستال کوارتز است ، بنابراین مدارهای اسیلاتور که شامل آنها می شود به عنوان نوسان سازهای کریستالی شناخته شدند. [1] اما سایر مواد پیزوالکتریک از جمله سرامیک های پلی کریستالی در مدارهای مشابه استفاده می شوند.

یک نوسان ساز کریستالی ، به ویژه یکی از کریستال های کوارتز ، با تحریف کریستال با یک میدان الکتریکی کار می کند ، هنگامی که ولتاژ به الکترود نزدیک یا روی بلور اعمال می شود. خاصیت شناخته شده به عنوان الکترواستراسیون یا پیزو الکتریک معکوس. هنگامی که میدان الکتریکی برداشته می شود ، کوارتز – که با فرکانس دقیق نوسان می کند – با بازگشت به فرم قبلی خود ، یک میدان الکتریکی تولید می کند ، و این می تواند یک ولتاژ ایجاد کند. نتیجه این است که یک بلور کوارتز مانند مدار RLC رفتار می کند ، اما با Q بسیار بالاتر.

بلورهای کوارتز برای فرکانس ها از چند ده کیلو هرتز تا صدها مگا هرتز تولید می شوند. سالانه بیش از دو میلیارد کریستال تولید می شود. [نیاز به استناد] بیشتر برای دستگاه های مصرفی مانند ساعت مچی ، ساعت ، رادیو ، رایانه و تلفن همراه استفاده می شود. بلورهای کوارتز همچنین در تجهیزات تست و اندازه گیری مانند پیشخوان ، ژنراتور سیگنال و اسیلوسکوپ یافت می شوند.