رله

رله یک سوئیچ الکتریکی است. این مجموعه از مجموعه ای از پایانه های ورودی برای یک یا چندین سیگنال کنترلی ، و مجموعه ای از پایانه های تماس عملیاتی تشکیل شده است. سوئیچ ممکن است هر تعداد مخاطب را به اشکال مختلف تماس ، مانند برقراری تماس ، قطع شدن مخاطبین یا ترکیبات آنها داشته باشد.

از رله ها در جایی استفاده می شود که لازم باشد مدار را توسط یک سیگنال کم قدرت مستقل کنترل کنید ، یا در جایی که چندین مدار باید توسط یک سیگنال کنترل شوند ، استفاده می شود. رله ها ابتدا در مدارهای تلگرام از راه دور به عنوان تکرار کننده سیگنال استفاده می شدند: آنها با انتقال آن روی مدار دیگر ، سیگنال ورودی از یک مدار را تازه می کنند. رله ها به طور گسترده در مبادلات تلفنی و رایانه های اولیه برای انجام عملیات منطقی استفاده می شدند.

فرم سنتی یک رله برای بستن یا باز کردن مخاطبین از یک الکترومغناطیس استفاده می کند ، اما سایر اصول عملیاتی اختراع شده اند ، مانند رله های حالت جامد که از خواص نیمه هادی برای کنترل استفاده می کنند بدون اینکه به قطعات متحرک اعتماد کنند. رله هایی با خصوصیات عملیاتی کالیبره شده و گاهی اوقات کویل های چند کاره برای محافظت از مدارهای الکتریکی در برابر اضافه بار یا خطا استفاده می شوند. در سیستم های برق مدرن این عملکردها توسط ابزارهای دیجیتالی انجام می شود که هنوز رله های محافظ نامیده می شوند.

رله های قفل شده فقط به یک پالس قدرت کنترل نیاز دارند تا سوئیچ به طور مداوم کار کند. پالس دیگری که برای مجموعه دوم ترمینالهای کنترل استفاده می شود ، یا پالس با قطب مخالف ، سوئیچ را تنظیم می کند ، در حالی که پالس های مکرر از همان نوع هیچ گونه تأثیری ندارند. رله های قفل مغناطیسی در کاربردهایی مفید هستند که قدرت قطع شده نباید روی مدارهایی که رله کنترل می کند تأثیر بگذارد.